Το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου έχει για μένα 3 σημασίες: Γνώση, Εξέλιξη και Πρωτοπορία. Να μπορεί να σε χαλαρώνει με τις εικόνες και τις ιστορίες του, να μετατοπίζει λίγο το μυαλό και να σε κάνει να σκέφτεσαι και λίγο παραπέρα (αν όχι παραπάνω) και τέλος, να προτείνει πράγματα, να βλέπουμε νέα πράγματα (πάντα δίπλα στις κλασικές αξίες), με νέα οπτική. Αυτό λοιπόν, είδα εκεί στην Πειραιώς 260 το Σάββατο το βράδυ.
Εγκαινίασα το φεστιβαλικό μου καλοκαίρι με Cate Blanchett!!!
O Γερμανός εικαστικός και κινηματογραφιστής Γιούλιαν Ρόζεφελντ, που αποτίνει φόρο τιμής στα καλλιτεχνικά μανιφέστα του 20ού αιώνα με μια κινηματογραφική εγκατάσταση που προβάλλεται σε δεκατρείς γιγαντοοθόνες, άνοιξε το Φεστιβάλ. Οι θέσεις ρευμάτων όπως ο Φουτουρισμός, το Νταντά, η Ποπ Αρτ, το Fluxus, αλλά και το Δόγμα 95 του Λαρς φον Τρίερ, όπως και οι Χρυσοί Κανόνες της Κινηματογράφησης του Τζιμ Τζάρμους επανερμηνεύονται με τη μορφή μονολόγων από την Κέιτ Μπλάνσετ.
Η βραβευμένη Αυστραλή ηθοποιός και “χαμαλαίων” ενσαρκώνει το μανιφέστο-κολάζ υποδυόμενη δεκατρείς διαφορετικούς ρόλους, μεταξύ αυτών μια χορογράφο, μια δασκάλα, μια εργάτρια, μια χρηματίστρια και έναν άστεγο.
Η επίσκεψη στην έκθεση είναι σαν ιεροτελεστία! Μπαίνεις στην σκοτεινή αίθουσα, περπατάς στο σκοτάδι, μέχρι να σε καλοσωρίσει η γνώριμη φωνή της Cate Blanchett. 13 οθόνες, 13 διαφορετικές ηρωίδες και ιστορίες (λίγα λεπτά από την καθημερινότητα της κάθε ηρωίδας) – με προσεγμένη αισθητική, τα 13 βίντεο σε ταξιδεύουν. Με το ίδιο εισιτήριο, μπορείς να ξαναπάς όποτε θέλεις στην έκθεση, γιατί αν θέλεις να ακούσεις όλα τα βίντεο (το κάθε ένα έχει διάρκεια από 4′ μέχρι 12′), πρέπει να μείνεις στον χώρο γύρω στις 3 ώρες.
Αμέσως μετά, μπήκα στην απέναντι αίθουσα (Β’) για να δω (και να ακούσω) Σαίξπηρ, σε ένα τραπέζι! Από την βρετανική ομάδα Forced Entertainment.
Αλατιέρα και πιπεριέρα στη θέση του βασιλιά και της βασίλισσας αντίστοιχα. Βάζο στη θέση του πρίγκιπα. Σπιρτόκουτο στη θέση του υπηρέτη. Χαρτί υγείας στη θέση του πανδοχέα. Μπουκάλι νερό στη θέση του αγγελιαφόρου.
Μέσα σε εννιά μέρες, οι ερμηνευτές της Forced Entertainment (μια ομάδα 6 ηθοποιών από το Sheffield της Αγγλίας) δημιουργούν συμπυκνωμένες εκδοχές όλων των έργων του Σαίξπηρ, το ένα μετά το άλλο, μέσα από 36 μικρογραφίες έργων του, χρησιμοποιώντας καθημερινά αντικείμενα τα οποία υποκαθιστούν τους χαρακτήρες (από ένα μπουκάλι Κέτσαπ μέχρι ένα σέικερ). Η δράση εκτυλίσσεται στην επιφάνεια ενός τραπεζιού, μια θεατρική σκηνή ενός μέτρου όπου τα έργα ζωντανεύουν σε μορφή μινιατούρας μέσα από απλές, χειροποίητες μαριονέτες.
Στο Όλος ο Σαίξπηρ σ’ ένα τραπέζι, οι ερμηνευτές εξερευνούν τη δύναμη της αφήγησης μέσα από αυτήν την απλή και ιδιαίτερη σύνοψη των έργων του Σαίξπηρ –κωμωδίες, τραγωδίες, ιστορικά και όψιμα έργα– δημιουργώντας ζωηρούς όσο και παράξενους κόσμους.
Επέλεξα το Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας και το Τίμων, ο Αθηναίος. Πραγματικά μοναδική εμπειρία. Έκατσα συγκεντρωμένος (!) και για 45′ την κάθε παράσταση, ταξίδεψα στις σαιξπηρικές ιστορίες. Απόλαυσα την υπέροχη προφορά των αφηγητών (και το ακόμα πιο ωραίο βρετανικό χιούμορ). Βγαίνοντας από την αίθουσα σκέφθηκα ότι ήταν μια πολύ ωραία αρχή για το Φεστιβάλ – είδα κάτι κλασικό και διαφορετικό, χαλάρωσε το μυαλό και ανυπομονώ για το επόμενο δρώμενο του. (Έχει ακόμα 3 μέρες παραστάσεων)
Στις παραστάσεις ακούγονται απλά, σύγχρονα αγγλικά και όχι η γλώσσα των πρωτότυπων σαιξπηρικών κειμένων
Κάθε μέρα δίνονται παραστάσεις τις εξής ώρες: 19:00 | 20:00 | 21:00 | 22:00
7 Ιουνίου
19:00 Κοριολανός (Jerry Killick)
20:00 Οθέλος (Cathy Naden)
21:00 Κυμβελίνος (Terry O’Connor)
22:00 Όπως αγαπάτε (Robin Arthur)
8 Ιουνίου
19:00 Τίτος Ανδρόνικος (Robin Arthur)
20:00 Πολύ κακό για το τίποτα (Richard Lowdon)
21:00 Περικλής (Cathy Naden)
22:00 Άμλετ (Terry O’Connor)
9 Ιουνίου
19:00 Τέλος καλό όλα καλά (Nicki Hobday)
20:00 Με το ίδιο μέτρο (Cathy Naden)
21:00 Η κωμωδία των παρεξηγήσεων (Terry O’Connor)
22:00 Η τρικυμία (Richard Lowdon)
