Το ξαναδιάβασα το μυθιστόρημα του Μ. Καραγάτση (Δημήτρη Ροδόπουλου) για να πάω πανέτοιμος στην πρώτη παγκόσμια παράσταση – μεταφορά της Μεγάλης Χίμαιρας στο θεατρικό σανίδι, και πιο συγκεκριμένο φεστιβαλικό θεατρικό σανίδι. Ο εγγονός του πιο κοσμοπολίτη Έλληνα συγγραφέα, ο Δημήτρης Τάρλοου το πήρε απόφαση και το έκανε πράξη: Έδωσε εικόνα σε ένα από τα πιο γνωστά μυθιστορήματα των τελευταίων 60 χρόνων.
Η παράσταση χαρακτηρίστηκε sold out και για τις 4 μέρες παρουσίασής της και ευτυχώς – μάθαμε- οτι ο Δημήτρης Τάρλοου θα την μεταφέρει από Οκτώβριο στην δική του στέγη, το θέατρο Πορεία, με το ίδιο cast. Όλοι οι θεατές που προμηθεύτηκαν τα εισιτήρια από τις πρώτες ώρες διάθεσής τους, μαγεύτηκαν από την υπέροχη Γαλλίδα της ιστορίας μας, την Μαρίνα Μπαρέ (δεν νομίζω πως υπήρχε πιο κατάλληλη από την Αλεξάνδρα Αϊδίνη για να την υποδυθεί).
Σε αυτό το επικό ερωτικό μελόδραμα – που συνδυάζει θέατρο και κινηματογράφο με μουσική επένδυση της Κατερίνας Πολέμη που “γνωρίσαμε” από την δουλειά της στην Μικρά Αγγλία– παρακολουθούμε την ιστορία μιας Γαλλίδας, της Μαρίνας Μπαρέ, που έρχεται να ζήσει στην Ελλάδα, ερωτευμένη και παντρεμένη με έναν Έλληνα εφοπλιστή, αλλά και παθιασμένη με την ελληνική κλασσική παιδεία. Ερχόμενη σε επαφή όμως με την ίδια την χώρα των ονείρων της, συναντά τις δικές της Χίμαιρες: το δραματικό τοπίο τραχύ, κι αισθησιακό ταυτόχρονα, την παρασύρει σε μια μοιραία δίνη πάθους, πυροδοτεί τα παλιά ψυχολογικά της τραύματα και τη οδηγεί στην αυτοκαταστροφή.
Ο Καραγάτσης σε αυτό το μυθιστόρημα που κλείνει την γνωστή τριλογία «Γιούγκερμαν- Λιάπκιν- Χίμαιρα», μελετάει ενδελεχώς την δυνατότητα προσαρμογής των ξένων στην ελληνική πραγματικότητα, αλλά και την αμφιθυμία των Ελλήνων απέναντι στην Δύση. Κρύβει καλά τον ακραίο και κατάμαυρο ρομαντισμό του, κάτω από πέπλο κυνισμού ή και ωμότητας. Βαθιά απελπισμένος ο ίδιος, μετατρέπει την Μαρίνα σε χίμαιρα, αρνούμενος την έννοια της αγάπης. Νομίζουμε ότι πετυχαίνουμε, ερωτευόμαστε, δημιουργούμε πνευματικά. Όλα εν τέλει καίγονται, κάτω από το σκληρότατο Ελληνικό φως. Σαν μύγες μαγευόμαστε από το άγνωστο, για να γίνουμε παρανάλωμα σε μια στιγμή. Αυτή τη μοιραία στιγμή περιγράφει ο Καραγάτσης.
Εξίσου καταπληκτικοί ο Νίκος Ψαρράς στο ρόλο του συζύγου, ο Όμηρος Πουλάκης στον ρόλο του αδελφού Μήνα (τον οποίο ερωτεύεται παράφορα η ηρωίδα) και η Σοφία Σεϊρλή στον ρόλο της μητέρας.
Συγκινητική στιγμή του έργου ήταν όταν ο σκηνοθέτης Δημήτρης Τάρλοου (ο οποίος καθόταν σε όλη την παράσταση σε κάθισμα της πρώτης σειράς) ανεβαίνει στην παράσταση ως guest σε μια δεξίωση στην Σύρο και ουσιαστικά υποδύεται τον παππού του και συγγραφέα του έργου, κλείνοντας με τον δικό του τρόπο το μάτι στο κοινό!