Ταξίδι μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα

Η νέα πρόταση της Μπέττυς Αρβανίτη που παρουσιάζει στο θεατρικό της σπίτι, το Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας είναι το αυτοβιογραφικό αριστούργημα του Ευγένιου Ο’Νηλ, Ταξίδι μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα. Για αυτή την παράσταση, ο σκηνοθέτης Δημήτρης Καραντζάς συναντά ξανά την Μπέττυ Αρβανίτη, μετά την άκρως επιτυχημένη παράσταση του Γυάλινου κόσμου του Ουίλιαμς την περίοδο 2018-2019. Ο βραβευμένος με Νόμπελ και Πούλιτζερ, Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας ξεκίνησε να το γράφει τη δεκαετία του 1930, το ολοκλήρωσε το 1941 και το παρέδωσε στον εκδότη του την ίδια χρονιά, δηλώνοντας την επιθυμία του να μη δημοσιευθεί πριν περάσουν 25 χρόνια από τον θάνατό του.

Η Μπέττυ Αρβανίτη με τον γιο της, Αλέξη Σταμάτη, τον σύζυγό της, Βασίλη Πουλαντζά και την κόρη του, την ζωγράφο Νατάσα Πουλαντζά.

Με κεντρικό άξονα την ομίχλη -αλλά και τις ψευδαισθήσεις- ο Δημήτρης Καραντζάς δημιουργεί μια μαγική παράσταση, που δεν μένει μόνο στο αισθητικό κομμάτι, αλλά χαρίζει στον θεατή μια ευρεία γκάμα συναισθημάτων. Στο έργο, που διαδραματίζεται μια καλοκαιρινή ημέρα του Αυγούστου του 1912, από τις 8:30 το πρωί έως τα μεσάνυχτα στο παραθαλάσσιο σπίτι της οικογένειας Τάιρον, το Monte Cristo Cottage, βλέπουμε μια τετραμελή αμερικανική οικογένεια να μετεωρίζεται ανάμεσα σε αισθήματα αγάπης και μίσους. Ο Ο’Νιλ καταπιάνεται με τον θεσμό της αμερικανικής οικογένειας στη χειρότερη δυνατή του μορφή. Ένας εγωμανής και φιλάργυρος πατέρας, μια ταλαιπωρημένη, εθισμένη στο μορφίνη μάνα, ένας αλκοολικός, υποταγμένος στην επιθυμία του πατέρα του, πρωτότοκος γιος και ένας δευτερότοκος που έχει επιστρέψει από τα καράβια και ανακαλύπτει ότι πάσχει από φυματίωση. Σε πλήρη ωριμότητα, ο μεγάλος δραματουργός, ουσιαστικά αναμοχλεύει όσα σχεδόν τραυματικά έζησε ως παιδί και όσα σημάδευσαν τη νεότητά του.
Τα μέλη της οικογένειας Τάιρον (που στην πραγματικότητα είναι η οικογένεια του συγγραφέα) ξεφλουδιζουν το τραύμα τους, σ’ ένα σκηνικό στο οποίο επικρατούν η ομίχλη και οι ψευδαισθήσεις. Ένα τοπίο γεμάτο αντανακλάσεις επεκτείνεται σε όλο το θέατρο και ανάμεσα στους θεατές. “Το τραύμα, τα οικογενειακά τραπέζια, οι εξαρτήσεις και οι εθισμοί αρχίζουν σιγα-σιγά να “ξεθολώνουν”, τα πρόσωπα προσεγγίζουν οδυνηρά την αλήθεια και τα φαντάσματα ζωντανεύουν προκειμένου να κλείσουν την πληγή και να συμφιλιωθούν με τις ανεπάρκειές τους” σημειώνει ο Δημήτρης Καραντζάς.

Στο ρόλο του πατέρα, ο πάντα έξοχος Αλέξανδρος Μυλωνάς, και τους δυο γιους υποδύονται οι Αινείας Τσαμάτης και Βασίλης Μαγουλιώτης. Μαζί τους η Ελίνα Ρίζου. Με τους 3 νεαρούς ηθοποιούς, νιώθουμε αισιοδοξία πως συνεχίζει να υπάρχει πολύ ταλέντο στο θέατρο.

Η Ρένη Πιττακή με την Ελίνα Ρίζου και τον Αινεία Τσαμάτη.

Η μετάφραση του Νίκου Γκάτσου παραμένει φρέσκια, η σκηνογραφία της Ελένης Μανωλοπούλου με τους φωτισμούς του Αλέκου Αναστασίου συνδυάζονται ιδανικά, η μουσική του Γιώργου Πούλιου και τα κοστούμια της Ιωάννα Τσάμη αποτελούν αυτή την “κλωστή” που δένει αρμονικά τα υπόλοιπα.