Επειδή πολλοί με ρωτήσατε για το νέο εστιατόριο που επισκέφθηκα πριν από λίγες μέρες, το Rick’s στο Κεφαλάρι -μάλλον σας εντυπωσίασε από τα stories μου-, οπότε εδώ σας έχω όλες τις πληροφορίες για την νέα άφιξη στον γαστρονομικό χάρτη των βορείων προαστείων.
Χαμηλωμένα φώτα, μια φλογερά κατακόκκινη ατμόσφαιρα, oldies ήχοι και τα μεθυστικά αρώματα ενός φιλέτου που αργοψήνεται να δραπετεύουν από την κουζίνα… Καλωσόρισες στο Rick’s, το νέο εστιατόριο του άοκνου ομίλου S One Hospitality που, εμπνευσμένο από τα θρυλικά steakhouses της Νέας Υόρκης των 30s’, μόλις έφτασε στην Κηφισιά για να σου αποδείξει ότι η καλή γεύση είναι αξία κλασική. Και διαθέτει αυτή την αδιαπραγμάτευτη κομψότητα που ξεπερνά το χώρο και το χρόνο. Σαν ασπρόμαυρη ταινία…
Με όνομα – ευθεία αναφορά στο αξεπέραστο Café Americain της κλασικής ταινίας «Casablanca», το ολοκαίνουργο Rick’s Steakhouse, που μόλις άνοιξε στον αριθμό 1 της οδού Πεντέλης στην Κηφισιά, ήδη από τον τίτλο του σου υπογραμμίζει με έντονο νέον κόκκινο την πρόθεσή του: εδώ η απόλαυση αντιμετωπίζεται σαν πολίτης του κόσμου. Με classy πιάτα αμερικανο-γαλλικής προέλευσης που διαθέτουν αυτή την χάμφρεϊμπογκαρτική αρρενωπή ευθύτητα και σε ατμόσφαιρα που αποπνέει την σαγηνευτική κομψότητα μιας Ίνγκριτ Μπέργκμαν. Το Rick’s δένει τον ρομαντισμό με τη γευστική περιπέτεια, σε ένα κοσμοπολίτικο περίβλημα και περιεχόμενο ακαταμάχητης γοητείας.
Περνώντας τις πόρτες του, δεν μπαίνεις απλά σε ένα καινούργιο εστιατόριο των Βορείων Προαστείων. Αντίθετα μεταφέρεσαι σε ένα σύμπαν αλλοτινής εποχής, τότε που ο εκλεπτισμός, το elegance και η αβρότητα των τρόπων ήταν το ενδεδειγμένο dress code για μία έξοδο για δείπνο. Το σκουρόχρωμο ξύλο, οι τοίχοι στο χρώμα ενός καλού Pinot Noir, οι κόκκινοι δερμάτινοι καναπέδες, οι κρυστάλλινοι πολυέλαιοι με τις αντανακλάσεις τους να πολλαπλασιάζονται από τους στρατηγικά τοποθετημένους επιτοίχιους καθρέφτες, είναι τα βασικά υλικά που χωρίς φόβο, αλλά με πολύ πάθος χρησιμοποίησε η αρχιτέκτων Τζένη Τσουλάκου (του γραφείου Norma Architecture) για να δημιουργήσει αυτή τη ζωντανή ρέπλικα της υποβλητικότητας και του αισθησιασμού που διέθεταν κάποτε τα steakhouses της Νέας Υόρκης των 30s. Το μαύρο, εν ενεργεία πιάνο, οι απανταχού κρεμασμένες ασπρόμαυρες εικόνες των δρόμων του Μεγάλου Μήλου, τα επίσης μαυρόασπρα πορτρέτα των εμβληματικών προσωπικοτήτων – από του Φρανκ Σινάτρα και, φυσικά, του Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ που ποζάρει με το κλασικό λευκό σμόκιν κοστούμι του έξω από το Rick’s Café Americain, μέχρι αυτά της Μαντόνα, του Τζακ Νίκολσον και του Μοχάμεντ Άλι- και οι, ίδιου χρωματικού ρυθμού, ενδυμασίες του προσωπικού με τις so chic μακριές λευκές ποδιές, προσθέτουν τόσες νότες αυθεντικού glam και καθωσπρεπισμού, όσες θα θέλαμε να διαθέτει ένα δείπνο μας στην Κηφισιά μια Παρασκευή βράδυ.
«Το Rick’s είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό εστιατόριο. Είναι μια σκηνή, όπου κάθε γεύμα είναι μια παράσταση και κάθε καλεσμένος είναι ένα αστέρι», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Δήμος Στασινόπουλος, ιδιοκτήτης του ομίλου S One Hospitality που βρίσκεται πίσω από το Rick’s. «Στόχος του είναι να μας παρασύρει σε ένα πρώτης θέσης ταξίδι, γεμάτο αβίαστη λάμψη, λίγο μυστήριο και, φυσικά, νόστιμη κουζίνα».
Και είναι αυτή η κουζίνα του Rick’s και τα πιάτα που επιμελείται ο executive chef του ομίλου Δημήτρης Σταμούδης με την μπριγάδα του, που αναδεικνύονται στον πραγματικό πρωταγωνιστή του εστιατορίου που κλέβει την παράσταση και, τελικά, εισπράττει το χειροκρότημα. Από τα χυμώδη burgers και τις εκλεκτές κοπές μέχρι το ρετρό Chateaubriand, τα νοσταλγικά κοκτέιλ γαρίδας και τα crab cakes, το «αμερικανικό με γαλλικό twist» μενού πατάει γερά και με σιγουριά στη νοστιμιά της καλής κλασικής κουζίνας. Οι περί τις 100 διεθνείς ετικέτες κρασιών που περιλαμβάνονται στο wine list, αποτελούν την πιο ποιοτική επιλογή για ένα γεύμα ή δείπνο που εδώ είναι γεμάτο ουσία και, ως εκ τούτου, δεν έχει ανάγκη τους εύκολους εντυπωσιασμούς.
«Ένα φιλί είναι απλώς ένα φιλί» τραγουδούσε ο Σαμ καθισμένος στο πιάνο του Rick’s στην Casablanca. Υπό τους ίδιους ήχους και καθισμένος στη στιβαρή μπάρα του Rick’s στην Κηφισιά, θα καταλάβεις, ωστόσο, ότι εδώ «το μπαρ δεν είναι απλώς ένα μπαρ». Είναι το σημείο, όπου θα ξεκινήσεις αυτό το νοσταλγικό ταξίδι σου στα κατάβαθα της φινέτσας. Κι εδώ που θα καταλήξεις… Με ένα Old Fashioned, ένα Alexander’s, ένα dry martini ή ένα κοκτέιλ σαμπάνιας από την «as time goes by» λίστα ποτών και κοκτέιλς, να υψώσεις το ποτήρι για την πρόποση που κρατούσες για το φινάλε… «here’s looking at you, kid».
