Λίγες ημέρες πριν αναχωρήσει για τη Σουηδία προκειμένου να εκπροσωπήσει τη χώρα μας στον 68ο διαγωνισμό της Eurovision 2024, η Μαρίνα Σάττι υποδέχθηκε τους συνεργάτες της ΕΡΤ και δημοσιογράφους στο υπέροχο Noah στο Πάρκο Ελευθερίας, και μίλησε για όλα.
Η Μαρίνα είναι υπέροχη, γλύκα, πανέξυπνη, ζεστή και φιλική, λαμπερή, κοινώς γόησσα, ένα κορίτσι που σε κερδίζει από το πρώτο δευτερόλεπτο.
Η αγαπητή και υπερταλαντούχα ερμηνεύτρια πρόκειται να διαγωνιστεί στον δεύτερο ημιτελικό του διαγωνισμού, και μπορεί να έχει μείνει λιγότερο από ένας μήνας μέχρι τις 9 Μαϊου, η ίδια δε νιώθει άγχος. Αντιθέτως, θα έχει μαζί της, το δικό τους γούρι: «Είναι ένα ματάκι που μου έδωσε ο Θάνος, που κάνω μαζί του γυμναστική και μου είχε πει “το είχα πάρει για να στο δώσω πριν το Μάλμε αλλά αισθάνομαι ότι το χρειάζεται νωρίτερα. Οπότε θα έχω αυτό».
«Όπως έχουμε ξαναπεί έχουμε ακούσει άπειρα τραγούδια. Το συγκεκριμένο το είχε στείλει ο OGE στο email μου, νομίζω 23/11 και το είχε ονομάσει «Ζάρι» παρόλο που δεν είχε ακόμα στίχους. «Το έσωσα έτσι, θα κάτσει, δεν θα κάτσει» μου είπε. Μου άρεσε η ιδέα του ζαριού, οπότε ο στίχος γράφτηκε πάνω σε αυτή την ιδέα του τίτλου που υπήρχε εξαρχής. Σκεφτόμουν αν έπρεπε να είναι μπαλάντα και έλεγα τρία λεπτά έχουμε, θα ήθελα να είναι πιο δυναμικό το αποτύπωμα. Είχα στο μυαλό μου ότι θα ήθελα να έχει σίγουρα ένα παραδοσιακό όργανο, γιατί και από την εμπειρία μου στα φεστιβάλ έχω δει κάποια πράγματα που λειτουργούν στο κοινό στο εξωτερικό και στην Ελλάδα να μην είναι τα πιο δυνατά. Αν και υπάρχουν κάποια που λειτουργούν και εδώ και εκεί, οπότε προσπάθησα πάνω σε αυτό να βασιστούμε, σε αυτόν τον πιο balkan ήχο. Ας πούμε αυτή η ρυθμολογία του τραγουδιού είναι βασισμένη σε έναν ρυθμό που υπάρχει σε όλες τις κουλτούρες. Και μουσικολογικά αν το δείτε υπάρχει και στην Αφρική και στη Λατινική Αμερική, στη Βραζιλία, στην Ινδία. To λένε αλλού reggaeton, αλλού baião, εδώ rumba, οπότε ήξερα ότι θα ήταν γνώριμος χορός με μια ενορχήστρωση και ένα όργανο όπως είναι ο ζουρνάς που είναι και πιο ιδιαίτερος στα Βαλκάνια, ήθελα να βασιστώ και σε αυτό που κάνω εγώ όλα τα χρόνια και στην έρευνα και πώς συνδυάζονται αυτοί οι κόσμοι. Δεν ήθελα να μπω σε ένα τριπάκι να κάνω κάτι που να είναι γιουροβιζιονικό ή κάτι που θα μπορούσε να κάνει κάποιος από την Αγγλία με υψηλά στάνταρτ παραγωγής, με στούντιο και “καλογυαλισμένα” ηχητικά και “καλογυαλισμένα” βίντεο. Ίσα ίσα ήθελα να πάω κόντρα σε αυτό και να δείξω κάτι διαφορετικό.
Θέλαμε να παρουσιάσουμε κάτι που θα κάνει εντύπωση εκτός και εντός Ελλάδας αλλά ταυτόχρονα να είναι και relevant σε κάποιες χώρες που καλώς ή κακώς καθορίζουν τις τάσεις… »
