Η Ειρήνη Φαναριώτη επιστρέφει για δεύτερη φορά στη θεατρική σκηνή με μονόλογο, αυτή τη φορά σε δικό της κείμενο, το Νίνα where are you my de@r?
Μετά την προηγούμενη δουλειά της με μονόλογο επί σκηνής, Το κορίτσι του λύκου(2017, Θέατρο του Νέου Κόσμου), θα τη δούμε σε μια ευρηματική σκηνοθεσία σε ένα πρωτότυπο κείμενο, στο Θέατρο 104. Τον Ιανουάριο του 2015 ίδρυσε την ομάδα Terre de Semis και σκηνοθέτησε την πρώτη της παράσταση με τίτλο Μεγάλοι Δρόμοι, βασισμένη σε δύο διηγήματα της Λ.Κιτσοπούλου, (2014-2015, Θέατρο του Νέου Κόσμου 2014-15. Εκτοτε, την έχουμε συναντήσει ως σκηνοθέτη στις παραστάσεις: Η δεξιά τσέπη του ράσου (Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2022, Κεντρική Σκηνή Δη.Πε.Θε Αγρινίου/ Μάιος 2022, Σύγχρονο Θέατρο ), Χοηφόροι (Οκτώβριος 2018,Θέατρο του Νέου Κόσμου), Monaksxá (a lonely planet) (2016, Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου), Ο Κύριος του Τζακ βασισμένο στο ομώνυμο διήγημα του Γ.Σκαρίμπα (2015-2015, Θέατρο του Νέου Κόσμου). Ως ηθοποιός διαγράφει μια πορεία 15 χρόνων με σπουδαίες συνεργασίες στο θέατρο, με τους σκηνοθέτες Δ. Τάρλοου, Α. Λάσκο, Ν. Μιλιβόγιεβιτς, Β. Θεοδωρόπουλο, Θ. Μοσχόπουλο, Θ. Τοκάκη, Κ. Τσικιρέλη, Α. Αντύπα, Γ. Χουβαρδά κ.α. Ενώ, έχει σημαντική πορεία και στον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Για το έργο
Η ιστορία μιας γυναίκας που έχει περάσει τα 30 και προσπαθεί να υπερασπιστεί τη διαφορετικότητά της, ερχόμενη αντιμέτωπη με κοινωνικά στερεότυπα και εξαντλητικούς κοινωνικούς ρυθμούς. Καθώς ξετυλίγεται το αφήγημά της, θα τη δούμε να χάνει τη δουλειά της, να βιώνει καθημερινές συγκρούσεις με τον σύντροφό της, με την μητέρα της, με μια υπάλληλο σουπερ μάρκετ και άλλους. Θα τη δούμε να βιώνει την αγωνία για το αν θα μπορέσει να γίνει μητέρα και την αβεβαιότητα για το επαγγελματικό της μέλλον. Εχει βιώσει ήδη μια απώλεια και θα έρθει αντιμέτωπη και με μια πιθανή νέα μεγάλη απώλεια. Πάντα με την ανάγκη για ζωή και για φως, παλεύει να επιβιώσει κρατώντας ψηλά το ανάστημά της. Παλεύει για τη ζωή και την ελευθερία της. Αγαπάει; Ναι, πολύ! Το σύντροφό της κι ένα… ελάφι! Αγαπιέται; Μάλλον ναι. Μάλλον εξίσου πολύ. Είναι δυστυχισμένη; Βεβαίως. Κι είναι εντάξει μ’ αυτό. Πάντως κάπου διάβασε πως το να χορεύεις κάθε πρωί έστω και 10’ όταν ξυπνάς είναι ευεργετικό για την ψυχολογία.
