Λαμπερή πρεμιέρα δόθηκε για την πολυβραβευμένη rock opera των Tim Rice και Andrew Lloyd Webber, Εvita, ένα από τα πιο αγαπημένα και θρυλικά μιούζικαλ, με σημαντική όσο και επιτυχημένη διεθνή διαδρομή, με τη Νάντια Μπουλέ στον ομώνυμο ρόλο. Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά υποδέχθηκε την Evita, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαλισσόβα και παραγωγή της People με έναν θίασο 54 υπερταλαντούχων ηθοποιών. Το έργο σκιαγραφεί την προσωπικότητα της Εvita Peron, μιας γυναίκας με δυναμική και έντονη προσωπικότητα, μιας γυναίκας σύμβολο, η οποία λατρεύτηκε ως «Αγία» ενός ολόκληρου λαού: Σύζυγος του πρώην Αργεντίνου δικτάτορα Juan Peron, η Εvita, ακολούθησε μια μεγαλειώδη πορεία. Αυτή την πορεία από την ταπεινή καταγωγή μέχρι τον πλούτο και τη δύναμη αφηγείται το μιούζικαλ Evita.
Ο Δημήτρης Μαλισσόβας, γνώστης της ιστορίας της μουσικής και του θεάτρου, που του αρέσει τόσο να συνδυάζει ιστορία, μουσική και μεγάλες προσωπικότητες στην εκάστοτε παράσταση που ανεβάζει, κατάφερε να παρουσιάσει την πιο άρτια παράστασή του – πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ένα τόσο δύσκολο εγχείρημα, την Evita, την οποία την γνωρίσαμε στην Ελλάδα (οι περισσότεροι την πρωτοακούσαμε από cds και youtube) από την πιο λαμπερή μας πρωταγωνίστρια, την Αλίκη Βουγιουκλάκη, που το ανέβασε το 1981-1982.
Βάζοντας ως στόχο να μην μιμηθεί την Εθνική μας σταρ, αλλά να διαφοροποιηθεί και να “χτίσει” την δική της Εβίτα, η Νάντια Μπουλέ ξεχώρισε, και έγινε μια πολύ καλή Εβίτα Περόν – η Νάντια δούλεψε πολύ για αυτό τον ρόλο και φάνηκε. Δίπλα της, εξαιρετικός ο Τσε, Αιμιλιανός Σταματάκης, ο Χουάν Περόν, Μιχάλης Ψύρρας και ο Ίαν Στρατής για τον οποίο υπήρχει στην πλατεία φανατικό κοινό – ορισμένα κορίτσια σηκώθηκαν και όρθια για να τον χειροκροτήσουν μετά από το –ομολογουμένως υπέροχο- κομμάτι του, Χρήμα.
Αξίζει να αναφέρουμε όλο τον θίασο (ο οποίος είναι συγκλονιστικός): Άλεξ Οικονόμου, Μαρία Δελετζέ, Άρης Πλασκασοβίτης, Έλενα Βακάλη, Ανδρέας Βούλγαρης, Γιώργος Βούντας, Ίρις Γουργιώτου, Πέτρος Ιωάννου, Ντένια Λεβέντη, Στέφανι Μακαρίτη, Πάνος Μαλακός, Πάνος Μαλικούρτης, Γιάννης Μανιατόπουλος, Σταύρος Μαρκάλας, Νία Μπαλάφα, Σταύρος Μπέκας, Αγγέλα Σιδηροπούλου, Κατερίνα Σούσουλα, Aγγελική Τρομπούκη, Εύα Τσάχρα ενώ συμμετέχει: 10μελής παιδική χορωδία.
Την μουσική της παράστασης ερμηνεύει ζωντανά η Majestic Symphonic Orchestra, την πολύ καλή απόδοση κειμένου έκανε ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος (με τους ωραίους στίχους στα τραγούδια), την μουσική διδασκαλία και Διεύθυνση ορχήστρας ο Αλέξιος Πρίφτης και οι χορογραφίες είναι του Νίκου Μαριάνου.
Στην πραγματικότητα, η Εβίτα και ο Τσε δεν συναντήθηκαν ποτέ!
History
Το 1972, ο στιχουργός Tim Rice άκουσε στο ραδιόφωνο για την ιστορία της Eva Duartede Peron, δεύτερης συζύγου του προέδρου της Αργεντινής, Juan Perón. Η ιστορία της τον μαγνήτισε και ζήτησε από τον φίλο του και συνθέτη Andrew Lloyd Webber, με τον οποίον είχε συνεργαστεί στο Jesus Christ Superstar, να φτιάξουν ένα μιούζικαλ γύρω από την πολυτάραχη ζωή αυτής της γυναίκας.
Το 1976 κυκλοφόρησε το πρώτο διπλό άλμπουμ με την Julie Covington στον ρόλο της Evita. Η επιτυχία του άλμπουμ οδήγησε στο ανέβασμα του μιούζικαλ στο West End του Λονδίνου το 1978, με την Elaine Paige, στον κεντρικό ρόλο και στο Broadway ένα χρόνο αργότερα με την Patti Lu Pone, σε πρώτη σκηνοθεσία του θρυλικού Harold Prince. Το 1996, το έργο μεταφέρθηκε και στην μεγάλη οθόνη με την Madonna να τραγουδά το Don’t Cry For Me Argentina, ενώ το 2006 το μιούζικαλ ξανανέβηκε στο Adelphi Theatre του Λονδίνου με την αργεντίνικης καταγωγής Elena Roger, με αφορμή την 25η επέτειό του. To 2012, η Evita ανέβηκε στο Broadway με πρωταγωνιστή τον Ricky Martin, ενώ την περίοδο 2013 – 2014, το μιούζικαλ επανήλθε στην Αγγλία. Περιλαμβάνει μερικά από τα πιο αγαπημένα τραγούδια musical που έχουν γραφτεί ποτέ όπως τα Don’t cry for me Argentina, You must love me (Oscar καλύτερου τραγουδιού), On This Night of a Thousand Stars.
Η ιστορία μιας πόρνης ή μιας αγίας
Σε πολλά σπίτια της Αργεντινής έχουν ακόμη κρεμασμένη τη φωτογραφία της. Ο θάνατος δεν επισκίασε τη φήμη της Εύας Περόν, το αντίθετο. Το φάντασμα της Εβίτας συνέχισε να πλανάται επί δεκαετίες πάνω από τον δημόσιο βίο της Αργεντινής. Η Μαρία Εύα Ντουάρτε ντε Περόν ήταν η δεύτερη σύζυγος του προέδρου της Αργεντινής Χουάν Ντομίνγκο Περόν (και Πρώτη Κυρία της Αργεντινής από το 1946 μέχρι το θάνατο της το 1952, ένα νόθο παιδί μίας αγροτικής οικογένειας ηλικία δεκαπέντε χρονών μετακόμισε στην πρωτεύουσα της χώρας, το Μπουένος Άιρες, για να κάνει καριέρα ηθοποιού στο θέατρο, το ραδιόφωνο και το σινεμά. Δεν τα κατάφερε αλλά έκανε μια γνωριμία που άλλαξε τη μοίρα της και τη μοίρα της χώρας της. Γνώρισε τον συνταγματάρχη Χουάν Περόν το 1944 σε μια φιλανθρωπική εκδήλωση στο Σαν Χουάν και παντρεύτηκαν τον επόμενο χρόνο. Δυο χρόνια αργότερα ο Περόν γίνεται πρόεδρος της Αργεντινής. Κατά τη διάρκεια των επόμενων έξι χρόνων η Εύα Περόν απέκτησε δύναμη στα φιλο-Περονικά εργατικά σωματεία, μιλώντας για τα εργατικά δικαιώματα. Επίσης, διηύθυνε τα υπουργεία Εργασίας και Υγείας, ίδρυσε και διηύθυνε το φιλανθρωπικό Ίδρυμα Εύα Περόν, πάλεψε για τα δικαιώματα των γυναικών στην Αργεντινή και ίδρυσε και διηύθυνε το πρώτο γυναικείο πολιτικό κόμμα μεγάλης κλίμακας της χώρας,το Γυναικείο Περονικό Κόμμα. Το 1951 η Περόν έγινε αντιπρόεδρος της Αργεντινής. Στον αγώνα αυτό έλαβε μεγάλη υποστήριξη από την πολιτική βάση των Περονικών, χαμηλόμισθους Αργεντινούς και μέλη της εργατικής τάξης γνωστών ως ντεσκαμισάντος, «χωρίς πουκάμισο». Εντούτοις, η αντιπολίτευση των στρατιωτικών και της υψηλής κοινωνίας σε συνδυασμό με την φθίνουσα υγεία της τελικά την ανάγκασαν να αποσύρει την υποψηφιότητά της. Το 1952, λίγο πριν το θάνατό της από καρκίνο στην ηλικία των 33 ετών, η Εύα Περόν έλαβε από το Κογκρέσο της Αργεντινής τον επίσημο τίτλο του Πνευματικού Ηγέτη του Έθνους. Λέγεται ότι ήταν ο πρώτος άνθρωπος στην Αργεντινή που υπεβλήθη σε χημειοθεραπείες. Πρόσφατα δημοσιεύματα εφημερίδας αναφέρουν πως είχε υποβληθεί σε λοβοτομή, λίγο πριν το θάνατο της, για να γλυτώσει τους πόνους. Λίγο πριν φύγει από τη ζωή είχε πει «Θα πεθάνω μα θα επιστρέψω και θα είμαι χιλιάδες». Οταν η Εβίτα πέθανε, ο Περόν ταρίχευσε το πτώμα της και το εξέθεσε σε δημόσιο προσκύνημα, υπολογίζοντας ότι η απήχησή της στον λαό θα εξασφάλιζε την παραμονή του στην εξουσία. Μετά τον θάνατό της το Βατικανό έλαβε 40.000 γράμματα που ζητούσαν να ανακηρυχθεί αγία. Πάντως, το ταριχευμένο πτώμα της Εβίτας δεν μπόρεσε να κρατήσει στην εξουσία τον Περόν, ο οποίος ανετράπη από στρατιωτικό πραξικόπημα το 1955. Το νέο καθεστώς θεώρησε το πτώμα της Εβίτας επικίνδυνο πολιτικό σύμβολο, εξ ου και αυτό εστάλη στην Ευρώπη. Η “οδύσσεια” του πτώματος της Εβίτας τελείωσε το 1971, όταν αυτό επεστράφη στον Περόν, ο οποίος βρισκόταν στη Μαδρίτη· ο Περόν το πήρε μαζί του στην Αργεντινή, όταν επέστρεψε το 1974!
Φωτογραφίες: NDPphoto, Papadakispress.