Είναι και οι δυο εξαιρετικά ταλαντούχες, ανήκουν στο νέο αίμα του ελληνικού θεάτρου, και με τις ερμηνείες τους στην παράσταση Συγγνώμη που αφορά στους νέους και τον κίνδυνο στις ψυχές των νέων από την υπερχρήση των social media, απολαμβάνουν το δικαίωμα της επιλογής για το επόμενο καλλιτεχνικό βήμα τους. Υποδύονται τα κορίτσια των δυο από τα τρία αγόρια της παρέας και πρωταγωνιστούν δίπλα στην Άννα Αδριανού, τον Λεωνίδα Κακούρη, τον Ρένο Ρώτα, τον Γιώργο Βουβάκη και τον Στέφανο Οικονόμο στο έργο της Μάρτα Μπουτσάκα, Συγγνώμη, που παρουσιάζεται στο θέατρο Σταθμός, σε σκηνοθεσία του εξαιρετικού Τάκη Τζαμαργιά. Ο Mr-Green που λατρεύει την παράσταση και που ήδη έχει κάνει αρκετά sold out, είναι πάντα δίπλα σε αυτά τα σπουδαία παιδιά -δείτε εδώ την πρώτη παρουσίαση, και εδώ την πρεμιέρα! Και γενικά, δείτε την παράσταση, Αξίζει!
Ζήτησα από τα δυο κορίτσια, να μου πουν λίγα πράγματα για τον εαυτό τους ώστε να τις γνωρίσουμε καλύτερα. Απολαύστε τες!
Αγγελική Πασπαλιάρη
Πρώτος ρόλος ο αριστοφανικός Τρυγαίος από την Ειρήνη- ήμουν 3 χρόνων σε βρεφονηπιακό σταθμό, τον ρόλο τον ζήτησα –αντίθετα με όλα τα κορίτσια που ήθελαν την Ειρήνη– και τον κέρδισα!Μετακομίζουμε στα 6 μου χρόνια στο Μεσολόγγι και βρέθηκα να πηγαίνω σχολείο στο Αιτωλικό – το πιο όμορφο νησάκι, στην καρδιά της λιμνοθάλασσας. Δίνω Πανελλήνιες και περνάω Ψυχολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, παίρνω το πτυχίο και στο ενδιάμεσο, όντας στο 2ο έτος, δίνω εξετάσεις για το Εθνικό.
Η πιο έντονη ανάμνηση από τα χρόνια της Δραματικής είναι τα τραπέζια στο σπίτι μου με όλα τα παιδιά του έτους, μαγείρευα, και περνάγαμε πάρα πολύ ωραία, όλο αυτό κράταγε μια ολόκληρη νύχτα μετά από μια υπερ-απαιτητική ημέρα γεμάτη πρόβες και μαθήματα. Τα φαγητά που περίσσευαν (γιατί πάντα περίσσευαν!!), τα πήγαινα στα παιδιά την άλλη μέρα σε τάπερ στη σχολή!
Μια συμβουλή που θυμάμαι είναι ότι «πάντα θα είσαι τόσο καλός όσο θα είναι ο παρτενέρ σου», την είπε η Ελένη Σκότη και την έχω πάντα στο νου μου. Τελειώνοντας την δραματική, αποφασίζω να κάνω το μεταπτυχιακό στην σκηνοθεσία-υποκριτική με τον Στάθη Λιβαθινό, τον Τσέζαρις Γκραουζίνις, τον Δημήτρη Ήμελλο και την Έλσα Ανδριανού. Αυτό κράτησε ένα χρόνο και μετά προέκυψε το Συγγνώμη και Το καπλάνι της βιτρίνας. Το Καπλάνι ήταν και είναι ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία. Εκεί υποδύομαι την Μέλια, η οποία είναι ουσιαστικά η ίδια η Άλκη Ζέη σε μικρή ηλικία!
Στην οντισιόν για το Συγγνώμη πήγα ψύχραιμη γιατί πίστευα ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να με πάρουν με την έννοια ότι στην σχολή δεν έπαιζα ποτέ την γλυκιά ενζενί, πάντα μου δίναν τις ντάμες και πιο δυναμικούς ρόλους. Μέχρι που ο Τάκης Τζαμαργιάς το άλλαξε αυτό. Και υποδύομαι την Λάλι που είναι ένα κορίτσι στην εφηβεία πολύ ερωτευμένο που τελείως τυχαία βρίσκεται στο κέντρο ενός κυκλώνα… Από την μια δεν ευθύνεται για ό,τι γίνεται, αλλά από την άλλη νιώθει ενοχή. Είναι τεράστια χαρά και ευτυχία που συνεργάζομαι με τον Ρένο που είναι φίλος και συμφοιτητής και που υπήρξε ένας λόγος σοβαρός για να θέλω να είμαι σε αυτή την δουλειά. Και με όλους τους υπόλοιπους έχουμε δέσει πραγματικά, μαζί τους εκτίμησα και άλλα πράγματα, διαφορετικά. Πιο ευαίσθητη είναι η ερωτική σκηνή με τον Γιώργο – η Λάλι είναι το κορίτσι του. Προέκυψε οργανικά,τον εμπιστεύτηκα πολύ σαν συνεργάτη και έτσι δεν νιώθω άβολα παρόλο που περιέχει γυμνό.
Μου αρέσουν τα κλασσικά κείμενα, αυτά που θεωρούμε μεγάλα – δεν είναι τυχαίο που τα ονομάζουμε μεγάλα και κλασσικά. Από την άλλη μου αρέσουν και τα σύγχρονα, όπως το Συγγνώμη, είναι 2 διαφορετικοί κόσμοι.Τα μεν είναι πάντα επίκαιρα, τα δε δεν ξέρουμε τι διαδρομή θα ακολουθήσουν αλλά για την δεδομένη χρονική στιγμή έχουν να πουν κάτι πιο συγκεκριμένο. Θέλω πολύ κάποια στιγμή να αξιωθώ να πάω στο Θέατρο του Ήλιου στο Παρίσι και να μείνω εκεί! Η άλλη εκδοχή, και η πιο ρεαλιστική, είναι μια συνεργασία, να δημιουργήσουμε με ταλαντούχους ανθρώπους έναν πυρήνα θεάτρου που να βαθαίνει και όχι να πλαταίνει. Άλλωστε, οι παρέες είναι που γράφουν ιστορία.
H Αγγελική ανήκει σε αυτή την παρέα του Εθνικού που αποφοίτησε το 2014 και περιλαμβάνει αγαπημένους φίλους του Mr-Green, το ολοκαίνουριο brad-pack του ελληνικού θεάτρου: την Λίλα Μπακλέση, την Νατάσα Εξηνταβελώνη, τον Ρένο Ρώτα, τον Θοδωρή Φραντζέσκο, τον Πάρη Παρασκευάδη – Πλάνετς, τον Κωνσταντίνο Γώγουλο, μεταξύ άλλων.
Φανή Γεωργακοπούλου
Τελειώνω το σχολείο στην Κάτω Αχαία Πατρών και φεύγω για Θεσσαλονίκη, για να σπουδάσω Θεολογία και ταυτόχρονα να φοιτήσω στην Δραματική Σχολή στον Βασίλη Διαμαντόπουλο. Παίρνω τα πτυχία μου, και στο 3ο έτος της δραματικής, ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης – καθηγητής μου- με επιλέγει από όλη την σχολή για να παίξω με τους Άγαμους Θύται στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Πρώτη μου παράσταση μπροστά σε κόσμο, άγχος αλλά και μαγική εμπειρία, τι καλύτερο για πρώτο ξεκίνημα σκέφτομαι;
Αποφοιτώ αριστούχος, και έρχομαι Αθήνα, όπου συνεργάζομαι δεύτερη χρονιά με Άγαμους στο Badmindon και εκεί ο Ιεροκλής με «πετάει» μόνη μου στην σκηνή μπροστά σε 2000 κόσμου. Τα είδα όλα!
Εκεί γνωρίζω τον Αλέξη Γεωργούλη που έπαιζε και εκείνος στην παράσταση, δεθήκαμε και γίναμε πολύ καλοί φίλοι, και την επόμενη χρονιά τον βοηθάω ως βοηθός σκηνοθέτη στην παράσταση Από την πρώτη στιγμή όπου πρωταγωνιστεί ο Αλέξης με την Αννίτα Κούλη στο θέατρο Ροές. (Τότε, την γνωρίζω την Φανή, όταν πάμε με τον Γεράσιμο Φρόνιμο για να φωτογραφήσουμε για το χριστουγεννιάτικο θεατρικό portfolio τον Αλέξη και την Αννίτα – η χαρά της ζωής η Φανή, είπαμε!) Πάμε Θεσσαλονίκη και ξαφνικά γίνομαι πρωταγωνίστρια!! (κάνω αντικατάσταση την Αννίτας στο Ράδιο Σίτι!).
Το 2014 έλαβα μέρος στη τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Σότσι, ως ιέρεια στην αρχαία Ολυμπία με χορογράφο την αγαπημένη Αρτεμις Ιγνατίου. Μοναδική εμπειρία και μεγάλη τιμή!
Ακολουθεί το Online στο Olvio σε σκηνοθεσία Γιώργου Ρούφα και Άγαμοι στο Άνοδος με guests τους Μαχαιρίτσα και Μουζουράκη. Όπως καταλαβαίνεις, ακροβατώ ανάμεσα στο θέατρο και την μουσική σκηνή! Τότε, με καλεί η Βάσια Καρυτινού στην οντισιόν του Σταθμός, που ακόμα για μια φορά πήγα, με την σκέψη ότι «σιγά μην με πάρουν, 2 κοπέλες ζητούν άλλωστε». Και τελικά, μετά από απανωτές οντισιόν, και αρκετά δύσκολες, μου ανακοινώθηκε ότι είμαι η μία από τις δυο. Χαρά και ευγνωμοσύνη όσον αφορά στον Τάκη Τζαμαργιά γιατί δεν είναι μόνο σκηνοθέτης είναι και δάσκαλος. Μας στάθηκε πάρα πολύ σε όλους. Με τα παιδιά, Αγγελική, Ρένο, Γιώργο και Στέφανο, έχουμε γίνει οικογένεια. Και με Άννα Αδριανού και Λεωνίδα Κακούρη, το ίδιο, τους έχω επίσης αδυναμία.
Αν και το αντιμετωπίζω σοβαρά, πηγαίνοντας κάθε φορά στο θέατρο, είναι σαν να πηγαίνω σε πάρτι!
Αν και το έργο είναι φουλ κοινωνικό και δραματικό με σύγχρονους προβληματισμούς, κατά το ζέσταμα αποφορτιζόμαστε εκ των προτέρων με το χιούμορ μας, και μόνο τελευταίο μισάωρο, το αντιμετωπίζουμε με την διάθεση που του αρμόζει. Στο Συγγνώμη με έχει σώσει ότι ο ρόλος μου είναι μια χαρούμενη νότα σε αυτή την παράσταση. Είναι μια παράσταση που ακουμπά στην νεολαία αλλά και τους γονείς, αλλά και στην μοναξιά μεταξύ των ανθρώπων, και χωρίς να σου κουνά το δάχτυλο, σε κοιτάει κατάματα, και ίσως να σου δώσει ελπίδα, και τρόπο να αγαπήσεις! Γιατί όπως λέει μια άλλη αγαπημένη μου συγγραφέας, η Σάρα Κέιν, «Η αγάπη είναι επανάσταση!»
Η Φανή κατάγεται από την Κάτω Αχαία Πατρών, όπου μένουν οι γονείς της, καθώς και ο Μπλάνκο, ένας καναδέζικος λύκος τεράστιος, λατρεύει τον αδελφό της, τον Λεωνίδα, είναι Παρθένος με ωροσκόπο Καρκίνο, είναι ερωτευμένη «και γιατί να μην είμαι, με ανεβάζει ψυχολογικά!», λατρεύει την γυμναστική, μένει στα Εξάρχεια για να είναι δίπλα στα θέατρα, δεν τρώει ποτέ ψωμί, και συνοδεύει το φαγητό πάντα με σαλάτα!