Με το σκληρό έργο του Γερμανού Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, Τα πικρά δάκρια της Πέτρα Φον Καντ και ταυτόχρονα την πρώτη συνεργασία της Καριοφυλιάς Καραμπέτη και της πρωτοποριακής σκηνοθέτιδας Άντζελας Μπρούσκου (που παίζει και στην παράσταση), το Εθνικό «εγκαινιάζει» την σκηνή Μικρό Ρεξ – Κατίνα Παξινού, που από σκηνή για παιδικές παραστάσεις μετατρέπεται σε μια σύγχρονη σκηνή πειραματικού – και αξιόλογου από ότι είδαμε στην πρώτη παράσταση- ρεπερτορίου. Άν και πολλοί μίλησαν για προκλητικότητα σε σκηνές όπου οι δυο πρωταγωνίστριες φιλιούνται στο στόμα, η πρόκληση είναι αλλού: το έργο (γνωστό από την ομώνυμη ταινία) μιλά για την δομή του καπιταλιστικού συστήματος που αποξενώνει τους ανθρώπους και που ακόμα και ο έρωτας γίνεται μέσο συναλλαγής. Σε ένα σκηνικό όπου κυριαρχεί ένα κρεβάτι και στο βάθος η τεράστια γκαρνταρόμπα της σχεδιάστριας Πέτρα Φον Καντ, η Καριοφυλιά Καραμπέτη, σε μια ακόμη ερμηνεία ζωής, υποδύεται μια από τις μεγαλύτερες σχεδιάστριες της Γερμανίας, η οποία απογοητευμένη από τους άνδρες, επενδύει τα πάντα σε μια άνιση σχέση με την μούσα και μοντέλο της, Καρίν (Γιούλικα Σκαφιδά), όπου θα απογοητευτεί όταν συνειδητοποιήσει ότι η τελευταία θα την εγκαταλείψει αφού κερδίσει αυτό που θέλει…
Ανυπομονούσα πολύ να δω τα Πικρά Δάκρυα της Πέτρα Φον Καντ… Καταρχάς, η παράσταση της Μπρούσκου έχει ατμόσφαιρα, έχει υψηλή αισθητική και φυσικά έχει πάθος… Είναι σαν βλέπεις ένα editorial μόδας με πολύ πάθος και υπέροχη μουσική της Nalyssa Green (μου θύμισε λίγο την υπέροχη μουσική από την πιο αγαπημένη μου ταινία Μεγάλες Προσδοκίες). Πέρασαν σχεδόν δυο ώρες και δεν το κατάλαβα. Παρατηρούσα την Καριοφυλιά Καραμπέτη – που όσο κι αν δεν θέλω να βάζω τίτλους άλλο τόσο νομίζω πως είναι η σημαντικότερη Ελληνίδα ηθοποιός! Το πάθος της αναβλύζει σε κάθε σκηνή. Γεμάτη ερμηνεία! Έτσι όπως ορμάει στην σκηνη, είτε αναβοσβήνει τα φωτάκια στο μπουντουάρ της, είτε υποδέχεται την Καρίν στο σπίτι της, είτε όπως απλά περπατάει ή φοράει την γούνα της… «Πονάω από αγάπη» λέει και το ζεις και εσύ μαζί της. Στο διαμέρισμα/ατελιέ της Γερμανίδας σχεδιάστριας, η Μπρούσκου έχει δημιουργήσει τον δικό της vintage κόσμο με ποπ αισθητική. Η Παρθενόπη Μπουζούρη είναι Αποκάλυψη – υποδύεται την μουγκή βοηθό/σχεδιάστρια της Καντ. Χωρίς να μιλάει… τα λέει όλα, είναι η κωμική νότα του έργου (που γίνεται δραματική στο τέλος). Η Γιούλικα Σκαφιδά, για μια ακόμη φορά, εξαιρετική ενώ η Ρίκα Διαλυνά σε μια cameo εμφάνιση φέρνει στην σκηνή την λάμψη της και τον chic αέρα της. Η Κωνσταντίνα Αγγελοπούλου, η newcomer της παρέας, επίσης υπέροχη! Μεγάλοι διάλογοι και στυλίζαρισμα είναι στοιχεία από το έργο που απέχει παρασάγγας από το κινηματογραφικό έργο του Φασμπίντερ – και καλά κάνει! Είναι από τις καλύτερες παραστάσεις που είδα φέτος, και όπως λέει και ένας φίλος μου ηθοποιός «Αυτό είναι θέατρο! Να βγαίνεις από την παράσταση δύο ώρες μετά και να νιώθεις υπέροχα!»
Άντζελα Μπρούσκου, Παρθενόπη Μπουζούρη, Γιούλικα Σκαφιδά, Καριοφυλιά Καραμπέτη και Κωνσταντίνα Αγγελοπούλου.