Η πολυαναμενόμενη σειρά του Γιώργου Καπουτζίδη, «Σέρρες», σε σκηνοθεσία του Σταμάτη Πατρώνη, έκανε πρεμιέρα με διπλό επεισόδιο το απόγευμα της Δευτέρας 11 Απριλίου, σε μια ειδική προβολή για δημοσιογράφους στο αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη, σηματοδοτώντας την αρχή των ΑΝΤ1+ Originals, που θα εμπλουτίσουν το περιεχόμενο της νέας συνδρομητικής πλατφόρμας ΑΝΤ1+.
Ο εξαιρετικός Γιώργος Καπουτζίδης, μαζί με τον σκηνοθέτη Σταμάτη Πατρώνη και τους υπόλοιπους συντελεστές της σειράς, μίλησε στους προσκεκλημένους για την ιδέα του νέου του δημιουργήματος, ταξιδεύοντάς τους στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τις Σέρρες. Τα λόγια και οι σκέψεις του έγιναν εικόνα με την back–to–back προβολή των 2 πρώτων επεισοδίων της σειράς, που πραγματεύεται την ιδιαίτερη σχέση ενός πατέρα με τον γιο του, προσφέροντας αβίαστο γέλιο, συγκίνηση και όνειρα για έναν καλύτερο κόσμο. Την πρωτότυπη μουσική της σειράς υπογράφει ο Φοίβος Δεληβοριάς, συνοδεύοντας με μοναδικό τρόπο τη νοσταλγική, γεμάτη αγάπη, ιστορία του Γιώργου Καπουτζίδη. Ασφαλώς, πρωταγωνιστής στα λόγια του δημιουργού, αλλά και στην σειρά είναι ο Πάνος Νάτσης, που “έφυγε” πριν από λίγους μήνες, αλλά κανείς από τους φίλους του, και όσοι δουν αυτή την υπέροχη σειρά που μιλά για την αποδοχή, δεν θα τον ξεχάσει.
Λίγα λόγια για την σειρά
Πώς ορίζουν τη ζωή μας οι οικογενειακοί δεσμοί; Πώς πλάθουν τις επιλογές και την προσωπικότητα μας όταν τους πολεμάμε ή όταν τους αποδεχόμαστε; Οι «ΣΕΡΡΕΣ» συμβολίζουν ένα πνευματικό ταξίδι αυτογνωσίας και συμφιλίωσης, μέσα από δρόμους στους οποίους έχουμε όλοι περπατήσει. Με ευαισθησία συνυφασμένη με ρεαλισμό, αλλά και στιγμές γέλιου, διηγούνται μια ιστορία γυρισμού σε μέρη και ανθρώπους που μας σημάδεψαν και δημιούργησαν αυτό που είμαστε σήμερα. Οι ήρωές μας ξενιτεύονται, περιπλανώνται και επιστρέφουν εκεί από όπου ξεκίνησαν, για να αναγνωρίσουν και να αποδεχτούν, τελικά, ο ένας τον άλλο. Οι «Σέρρες» έρχονται να μας θυμίσουν γιατί πάντα επιστρέφουμε στον τόπο που θεωρούμε πατρίδα, αλλά και να φωτίσουν ότι, στην πραγματικότητα, όλοι είμαστε διαφορετικά ίδιοι και ίδια διαφορετικοί.
Προσωπικό σχόλιο:
Οι Σέρρες είναι μια σειρά σύγχρονη που σίγουρα ακουμπά κάθε θεατή της. Στο πιο προσωπικό του σενάριο, ο Γιώργος Καπουτζίδης μιλά για την αγάπη, για όσα θέλουμε να πούμε αλλά δεν λέμε, για την υποστήριξη από τον ένα γονέα, την απομάκρυνση από τον άλλο, για τον χρόνο που έχουμε ώστε να μιλήσουμε και να μην μετανιώσουμε που δεν είπαμε όσα θέλαμε, για την επαρχία και την ζωή εκεί, για την φιλία, για την ανακούφιση, για τα social media και το πως έχει γίνει η ζωή πια, για την απώλεια, για την αποδοχή κάθε είδους… Είναι μια σειρά που θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία, είναι μια σειρά που μόνο μπροστά μπορεί να μας πάει, είναι μια σειρά που δεν διαφημίζει την διαφορετικότητα ή την μοναδικότητα, δεν θέλει να την επιβάλει, αλλά την εντάσει στην πραγματικότητα, έτσι όπως θα έπρεπε να γινόταν.
Και αφήνει την κινηματογράφηση, σε έναν υπέροχο σκηνοθέτη, τον Σταμάτη Πατρώνη που με τα πλάνα του επιτρέπει στο σενάριο να αναπνεύσει, και οδηγεί τόσο ωραία τους ηθοποιούς. Και εκείνοι όλοι υπέροχοι. Ο πρώτος, ο Πάνος που έφυγε νωρίς και δεν πρόλαβε να απολαύσει αυτή την καλλιτεχνική στιγμή του που θα τον εκτόξευε… Η Μαριλού Κατσαφάδου, η Λένα Δροσάκη, ο Κωνσταντίνος Μουταφτσής, ο Γιώργος Βουβάκης και η Λουίζα Πυριόχου, όλοι μαγικοί. Ανακάλυψη η θεία, η Γιούλη Τσαγκαράκη και σπουδαίοι -ακόμα και στις δύσκολες σιωπές- οι γονείς, ο Γιώργος Γάλλος και η Λένα Ουζουνίδου. Στα συν και η μουσική του Φοίβου Δεληβοριά.
Κάτσαμε να δούμε 2 επεισόδια, ούτε που καταλάβαμε πως πέρασε μιαμιση ώρα, και όταν τέλειωσε και το δεύτερο επεισόδιο, δεν θέλαμε να σηκωθούμε, θέλαμε κι άλλο…