Ο Mr-Green βρέθηκε στις πρόβες της παράστασης που σκηνοθετεί ο Γιώργος Λύρας, Ο Βουρκόλακας με την Νένα Μεντή, στον ρόλο – σύμβολο της μάνας, έχοντας πλάι της ηθοποιούς της νέας γενιάς.
Είναι η πρώτη πρεμιέρα για το θεατρικό έργο του Αργύρη Εφταλιώτη, μιας και ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Η πρεμιέρα έχει οριστεί για τη Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου στο Θέατρο Αποθήκη, 120 χρόνια μετά τη συγγραφή του (1894) σε μια σύγχρονη παράσταση που συνομιλεί με την παράδοση, με μοναδικό τρόπο.
Ένιωσα μεγάλη χαρά και περηφάνια όταν το περασμένο καλοκαίρι στην Επίδαυρο, ο σκηνοθέτης Γιώργος Λύρας μου είπε για το μεγάλο του αυτό σχέδιο. Πηγαίνοντας πίσω στο χρόνο, τον Γιώργο τον ξέρω από τις πρόβες στο Εθνικό στο Τρίτο Στεφάνι (πάλι με την Νένα Μεντή πρωταγωνίστρια). Για δέκα, τουλάχιστον, χρόνια είναι το δεξί χέρι – βοηθός σκηνοθέτης – του Σταμάτη Φασουλή, σε όλες τις δουλειές που έχει υπογράψει ο σημαντικός σκηνοθέτης μας. Από το Τρίτο Στεφάνι και έπειτα, με τον Γιώργο (εξαιρετικό πλάσμα και επίσης, καταπληκτικός στην δουλειά του) έχουμε κάνει αρκετή παρέα, τον εκτιμώ πάντα και όταν τον βλέπω θα σκέφτομαι τις λέξεις «Επίδαυρος», «μπάνιο στη Μουριά», «Μαρινέλλα», «πρόβες», «ηρεμία» αλλά και «μεγάλα θεάματα» γιατί είναι εκείνος που επιμελήθηκε τις μουσικές παραστάσεις του Γιώργου Νταλάρα, της Μαρινέλλας, του Γιάννη Πάριου, του Σάκη Ρουβά κ.α. Είναι η πρώτη του σκηνοθετική δουλειά στο θέατρο – εννοώντας δική–δική του δουλειά- και εννοείται πως δεν θα έλειπα εγώ από τις πρόβες! Ε, ναι λοιπόν, κάτι μου λέει ότι σε 2 περίπου εβδομάδες, θα απολαύσουμε μια εξαιρετική παράσταση. Φυσικά, το μεγάλο ατού είναι η Grande Dame του θεάτρου μας, η Νένα Μεντή, η οποία μετά την Ευτυχία (Παπαγιαννοπούλου) της και την Σίλβα της, έχοντας δίπλα της μια εξαιρετική ομάδα νέων ηθοποιών, θα μας συγκινήσει και με την «μάνα» της. Η πρόβα τελειώνει (ο Γιώργος πάντα δημιουργεί κλίμα μυσταγωγίας και η Νένα Μεντή είναι η μητέρα όλων αυτή την περίοδο), όλοι γίνονται μια αγκαλιά, είναι πλέον οικογένεια, και ανανεώνουν το ραντεβού τους για την επομένη.
Η Νένα Μεντή και ο σκηνοθέτης Γιώργος Λύρας ανάμεσα στους -εξαιρετικούς- Ηλιάνα Γαϊτάνη, Γιώτα Καλλίνη, Ηλία Λάτση, Αμαλία Νίνου, Μάρκο Παπαδοκωνσταντάκη και Δημήτρη Σαμόλη.
Ο Δημήτρης Σαμόλης.
Infos
Ο Αργύρης Εφτιαλιώτης (1849-1923) υπήρξε μία από τις σημαντικότερες μορφές της ελληνικής διανόησης στη μάχη για την επικράτηση της δημοτικής γλώσσας, μαζί με τον Αλέξανδρο Πάλλη και τον Γιάννη Ψυχάρη.
Για το αριστουργηματικό αυτό έργο, που έχει μια σημαντική θέση στην ιστορία της σύγχρονης νεοελληνικής δραματουργίας, ο συγγραφέας αντλεί το θέμα του από τους λαϊκούς μύθους και το Τραγούδι του Νεκρού αδελφού που αποτέλεσε εμβληματικό ποίημα για τους ρομαντικούς κύκλους της κεντρικής Ευρώπης τον 19ο αιώνα. Γοητεύεται από τη δύναμη της λαϊκής ποίησης και με στόχο την ανανέωση της Ελληνικής δραματουργίας, τόσο γλωσσικά αλλά όσο και θεματολογικά, γράφει το έργο αυτό στη δημοτική. Με μια γλώσσα πλούσια σε μνήμες και συναίσθημα, και ένα ύφος πιστό προς όλα τα μοτίβα των ρομαντικών, ο Βουρκόλακας γράφεται ως μια τραγωδία σε τρεις πράξεις. Ένα εφιαλτικός μύθος – εορτασμός της χαράς και του πένθους, της ζωής και του θανάτου, που διατηρεί τα στοιχεία της παραλογής αλλά εισάγει παράλληλα νέα δεδομένα.
Ο Λάσκαρης το χαρακτηρίζει ως το «δραματικότερον τραγούδι», ο Παπαντωνίου σημειώνει πως πρόκειται για «ακράτητο τόλμημα της φαντασίας», ο Καβάφης παρατηρεί πως «η λιτότης του είναι ελληνικότατη» ενώ ο Ξενόπουλος στην Εστία παρακινεί τους θιασάρχες να προσέξουν το έργο για την πνευματική του αξία και να το ανεβάσουν. Δυστυχώς, όμως το έργο μέχρι σήμερα ανέβηκε μόνο στην Βάρνα – όπου τότε υπήρχε ακόμη ακμαίος ελληνισμός – σε μία ερασιτεχνική παράσταση. Το έργο εκδίδεται το 1894 σε τρεις συνέχειες στην Εφημερίδα Εστία ενώ το 1900 εκδίδεται επίσημα σε βιβλίο μαζί με άλλα έργα του Εφταλιώτη.
Ο Βουρκόλακας είναι ένα εξαιρετικά πρωτοποριακό έργο καθώς γράφτηκε αντιστικτικά στους Βρυκόλακες του Ίψεν που είχαν παρασταθεί στην Ελλάδα μόλις ένα χρόνο νωρίτερα και στη «βορειομανία» που είχε επικρατήσει τους θεατρικούς κύκλους, έσπαγε τις φόρμες των κανόνων ενώ αποκαθιστούσε παράλληλα τους δεσμούς με την παράδοση.
Το τωρινό του ανέβασμα, μέσα από μια σύγχρονη οπτική χωρίς να αψηφά την παράδοση και τις ρίζες, φωτίζει τα ρομαντικά στοιχεία, την υποβλητική ατμόσφαιρα και επιχειρεί την απελευθέρωση των συναισθημάτων, σε μια προσπάθεια επαναφοράς στη Μαγεία.
Η ταυτότητα της παράστασης
Σκηνοθεσία: Γιώργος Λύρας
Σκηνικά: Μαργαρίτα Χατζηιωάννου
Κοστούμια: Απόλλων Παπαθεοχάρης
Μουσική: Γιώργος Δούσσος
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Νίκος Αργυριάδης
Διανομή
Νένα Μεντή, Ηλιάνα Γαϊτάνη, Γιώτα Καλλίνη, Ηλίας Λάτσης, Αμαλία Νίνου, Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης, Δημήτρης Σαμόλης.
Η Αμαλία Νίνου και ο Ηλίας Λάτσης.