Είχα ακούσει πολύ καιρό πριν για την Στέλλα Βιολάντη που θα ανέβαζε ο Γιώργος Λύρας και επιτέλους έφθασε η μέρα που παρακολούθησα την παράσταση. Την άποψή μου για τον Γιώργο την έχετε διαβάσει ξανά από το Mr-Green: Πρόκειται για έναν από τους ευρηματικούς και σημαντικούς νέους σκηνοθέτες στην χώρα μας. Και με αυτή του την παράσταση, το πήγε ένα βήμα πιο πέρα. Η Στέλλα Βιολάντη είναι το δικό μας Ρωμαίος και Ιουλιέτα, μια ιστορία κατάφωρης αγάπης την οποία ο σκηνοθέτης προσεγγίζει ως έργο ποιητικό, μακριά από ηθογραφικούς περιορισμούς, στο χρόνο του μύθου και σε τόπο που καθορίζεται μόνο από το συναίσθημα. Η δική του ηρωίδα δεν ανήκει σε καμιά εποχή αλλά τις εμπεριέχει όλες αφού έχει περάσει στη συλλογική μνήμη σαν ένα κορίτσι-σύμβολο: Η Στέλλα είναι αθώα και πολύπλοκη, ευγενική και ακραία, πληγωμένη αλλά συνεπής, ηρωική και αφοπλιστική, τρυφερή και εμμονική, εξιδανικευμένη και ταυτόχρονα τόσο γήινη και γεμάτη ζωή. Και βρίσκει για πρωταγωνίστρία του, μια από τις καλύτερες νέες ηθοποιούς μας, την Ευγενία Δημητροπούλου, μια ηθοποιό με τεράστιο φάσμα υποκριτικής, που κινείται ανάμεσα στο εύθραυστο και το δυναμικό, στο ρομαντικό και το σπαρακτικό με τεράστια άνεση, με σκηνική υπεροχή και ωραία άρθρωση. Την ηρωίδα έχουν σφραγίσει με τις ερμηνείες τους η Μαρίκα Κοτοπούλη, η Κυβέλη, η Ελένη Παπαδάκη, η Μαίρη Αρώνη, η Ελένη Χατζηαργύρη, η Νίκη Τριανταφυλλίδη, Υβόννη Μαλτέζου. Και δίπλα της, έχει 6 σπουδαίους ηθοποιούς: Οι γονείς της Στέλλας Βιολάντη (Νεκταρία Γιαννουδάκη και Δημήτρης Παπανικολάου) είναι έξοχοι, το ίδιο και ο αδελφός της (Ηλίας Λατσής) και ο Χρηστάκης της (Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης). Επίσης, εκείνη που με εντυπωσίασε (και δεν πρόλαβα να την ρωτήσω που την έχω ξαναδεί) ήταν η Ηλιάνα Γαϊτάνη που έκανε την θεία Νιόνια, επίσης καίρια και η Αθηνά Σακαλή. Η παράσταση διαρκεί 100 λεπτά και μέσα σε αυτή την ώρα, ζούμε και αγωνιούμε για τον έρωτα της Στέλλας Βιολάντη, σαν να είμαστε παρόντες. Στο συναίσθημα βοηθά πολύ και η επιβλητική μουσική του Αντώνη Παπακωνσταντίνου. Δείτε την παράσταση και θα έχετε δει ένα υπέροχο ελληνικό έργο, και μάλιστα Ξενόπουλο, και βγαίνοντας, θα είστε κερδισμένοι!
Λίγα λόγια για το έργο
Το έργο ανεβαίνει 40 χρόνια μετά από τo τελευταίο ανέβασμα σε αθηναϊκή σκηνή (1977). Ο σκηνοθέτης Γιώργος Λύρας με τη θεατρική ομάδα Μπουλούκι παρουσιάζουν ένα από τα πιο διάσημα έργα της νεοελληνικής δραματουργίας, την εμβληματική Στέλλα Βιολάντη του Γρηγορίου Ξενόπουλου, ένα ιστορικό θεατρικό κείμενο με τεράστια παραστασιογραφία και θεαματική αποδοχή από το ευρύ κοινό από την ημέρα της πρώτης πρεμιέρας. Πιστός στην αγάπη του για το ελληνικό έργο, μετά από τον επιτυχημένο Βουρκόλακα του Αργύρη Εφταλιώτη, ο σκηνοθέτης επαναφέρει στη σκηνή την ιστορία και τα πάθη της ηρωίδας του μεγάλου Ζακυνθινού συγγραφέα μέσα από μια νέα ματιά και ανάγνωση. Μια από τις προτεραιότητες, εξάλλου, της θεατρικής ομάδας Μπουλούκι είναι να επαναφέρει με μια σύχρονη εκδοχή ελληνικά έργα που έχουν να ανέβουν πολλά χρόνια ή δεν είδαν ποτέ τα φώτα της σκηνής.
«Την υπόθεση του έργου την πήρα απ’ τη ζωή. Όχι μόνο στη Ζάκυνθο και στην Επτάνησο, αλλά και στην Αθήνα, στην Πάτρα, ερωτευμένα κορίτσια φυλακίζονταν εκείνο τον καιρό σε σοφίτες και καταγώγια ως να ξεχάσουν, να αρνηθούν την απαγορευμένη τους αγάπη ή να πεθάνουν», γράφει ο μέγας ψυχογράφος της ελληνικής αστικής πεζογραφίας, ο οποίος μεταπλάθει το 1909 την περίφημη νουβέλα του Έρως Εσταυρωμένος για τη σκηνή, κατά παραγγελία της Μαρίκας Κοτοπούλη, χαρίζοντας στο ελληνικό κοινό ένα από τα αρτιότερα έργα του. “Ο έρωτας είναι παράγων θανάτου” γράφει στην κριτική του για το έργο ο Καραγάτσης. Κι ο ίδιος ο Ξενόπουλος: “Έργο δακρυγόνο η Στέλλα Βιολάντη δεν στάθηκε ποτέ. Ο θεατής που ξέρει από θέατρο ανατριχιάζει, σπαράσσεται, αισθάνεται δέος αλλά δεν κλαίει”.
Υπόθεση: Η Στέλλα Βιολάντη, κόρη του Ζακυνθινού μεγαλέμπορου Παναγή Βιολάντη, ενδίδει στην ερωτική πολιορκία ενός ξεπεσμένου ευγενούς, του Χρηστάκη Ζαμάνου, ζώντας μέσα στη γλυκιά πλάνη των αισθημάτων της και χωρίς να υπολογίσει την αδυσώπητη αντίδραση του ασφυκτικού αστικού περίγυρου των αρχών του 20ου αιώνα. Σε μια χρωματιστή κόλλα χαρτί του απαντά «Είμαι δική σου. Αγάπα με». Αυτό είναι το έγκλημά της για το οποίο θα πληρώσει πολύ ακριβά. Ο ερωτάς της θα είναι μαρτυρικός. Έρως Εσταυρωμένος.
Ταυτότητα παράστασης
Σκηνοθεσία: Γιώργος Λύρας
Σκηνικά-κοστούμια: Απόλλων Παπαθεοχάρης
Φωτισμοί: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
Μουσική: Αντώνης Παπακωνσταντίνου
Βοηθός σκηνοθέτη: Γεωργια Πιερρουτσάκου
Βοηθός παραγωγής: Λιάννα Ανδρικοπουλου
Διανομή: (αλφαβητικά) Νιόνια: Ηλιάνα Γαϊτάνη Μαρία Βιολάντη: Νεκταρία Γιαννουδάκη Στέλλα Βιολάντη: Ευγενία Δημητροπούλου Νταντής: Ηλίας Λατσής Χρηστάκης Ζαμάνος: Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης Παναγής Βιολάντης: Δημήτρης Παπανικολάου Ασημίνα: Αθηνά Σακαλή
