Οι ιδιοτροπίες της Μαριάννας

«Ολη η αρρώστια του αιώνα αυτού προέρχεται από δύο αιτίες – ο λαός που πέρασε τόσα και τόσα κουβαλάει στην καρδιά του δύο πληγές: Ότι εκείνο που ήταν δεν είναι πια κι εκείνο που θα ’ρθει δεν έχει φτάσει ακόμη. Μην αναζητάτε αλλού το μυστικό των δεινών μας!» είναι τα λόγια του Αλφρέ ντε Μυσσέ (από άλλο έργο του) που ακούγονται στην αρχή της παράστασης και μας προϊδεάζουν τί να περιμένουμε από τις Ιδιοτροπίες της Μαριάννας. Η ομίχλη, ο τεράστιος καθρέπτης, το γυμνό σώμα πάνω στο πιάνο, και όλη η γαλλική αριστοκρατία με τα υπέροχα και βαριά κοστούμια είναι μόνο ορισμένα από τα στοιχεία που βλέπουμε στην σκοτεινή σκηνή και θέλουμε να σκύψουμε για να δούμε μέσα από την “κλειδαρότρυπα” όλους τους μυστικούς και ανομολόγητους έρωτες, την αληθινή φιλία (ή) και προδοσία, τον θάνατο που προέρχεται από ανιδιοτελή αγάπη, την σαρκική επιθυμία, τα ερωτικά τρίγωνα, την ακεραιότητα. Και συνειδητοποιούμε πως όλα -ακόμα και οι κατάφωροι έρωτες- καθορίζονται από το κοινωνικό πλαίσιο της κοινωνίας και την εποχή. Στην νέα θεατρική πρόταση του Θωμά Μοσχόπουλου – είναι η δεύτερη χρονιά που το ανακαινισμένο θέατρο Πόρτα τελεί υπό την καλλιτεχνική διεύθυνσή του- , ο ατμοσφαιρικός σκηνοθέτης επιλέγει για να μας παρουσιάσει ένα έργο των αρχών του 19ου αιώνα (1832), ένα έργο του Γάλλου ρομαντικού ποιητή και συγγραφέα Αλφρέ ντε Μυσσέ σε μετάφραση της Ξένιας Καλογεροπούλου και απόδοση της Μαριλένας Παναγιωτοπούλου: Ο παράτολμος Οκτάβιος αναλαμβάνει να βοηθήσει τον φίλο του Σέλιο και να του τα φτιάξει με το κορίτσι-όνειρο, την Μαριάννα, μια θρησκόληπτη και παντρεμένη νεαρή γυναίκα. Γρήγορα, εμπλέκεται και ο ίδιος σε συναισθήματα για εκείνη, αλλά στην πορεία, και μετά από πολλές ανατροπές, αναγνωρίζει το ήθος του Σέλιο, την εντιμότητά του, τις αξίες του, χωρίς όμως να έχουμε happy end. O Γιώργος Παπαγεωργίου στην καλύτερή του θεατρική στιγμή με την υπέροχη Ηλιάννα Μαυρομάτη ως Μαριάννα και τους Ξένια Καλογεροπούλου, Ντένη Μακρή, Αλέξανδρο Χρυσανθόπουλος Χρήστο Σαπουντζή, Παντελή Βασιλόπουλο και Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου. Εξαιρετικό το εύρημα -στην μέση της παράστασης- με τον καθρέφτισμα και την αντιστροφή των ρόλων που ερμηνεύουν ο Ντένης Μακρής και ο Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος (τους βλέπετε στην φωτογραφία, στην πίσω σειρά) – μάλιστα, σε κάθε παράσταση, άλλος ηθοποιός ξεκινά τον Σέλιο και καταλήγει ως Ορσίνι. Και οι δύο ηθοποιοί είναι εύστοχοι και με ισορροπία στο πάθος τους. Στην φωτογραφία βλέπετε, την Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου, την Ηλιάννα Μαυρομάτη με τον Λάμπη και τον Γιώργο Παπαγεωργίου, και στην πίσω σειρά τον Ντένη Μακρή και τον Αλέξανδρο Χρυσανθόπουλο. Πρόλαβα όμως να χαιρετήσω την μοναδική Ξένια Καλογεροπούλου – à propos το βιβλίο της Γράμμα στον Κωστή είναι Συγκλονιστικό!