Την περασμένη εβδομάδα πραγματοποιήθηκε στην νεοαποκτηθείσα σκηνή του Εθνικού, το Θέατρο Χώρα η πρεμιέρα του κλασσικού ελισαβετιανού δράματος Κρίμα που είναι πόρνη του Τζον Φορντ, με την Μαρία Κίτσου και τον Δημήτρη Πασσά στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Ο Δημήτρης Λιγνάδης σκηνοθέτησε αριστοτεχνικά το έργο σε μετάφραση του αδελφού του Γιάννη Λιγνάδη. Με μαεστρία, δημιούργησε μια παράσταση που έχει ρυθμό, ατμόσφαιρα, συγκίνηση, παράφορο έρωτα και που αν και γράφτηκε τον 17ο αιώνα, καταφέρνει να ακουμπά στην ψυχή σου. Η Μαρία Κίτσου και ο Δημήτρης Πασσάς (άρτιοι και οι δυο) ερμηνεύουν σε συγκινητική φόρμα, δυο αδέλφια – ευγενείς της Πάρμας που ερωτεύονται μεταξύ τους και βρίσκονται απέναντι από όλους: οικογένεια, τοπικούς άρχοντες, εκκλησία… Το έργο έχει αρκετά κοινά στοιχεία με το Ρωμαίος και Ιουλιέτα του Σαίξπηρ, μόνο που διαφέρει στο εξής: δεν πρόκειται για «άρνηση του ονόματος» αφού στο και τα δυο αδέλφια έχουν το ίδιο όνομα! Ο Μηνάς Χατζησάββας δίνει το κύρος του στην παράσταση – μάλιστα πριν από αρκετά χρόνια ήταν εκείνος που πρωταγωνιστούμε μαζί με την Καριοφυλιά Καραμπέτη στο ίδιο έργο, σκηνοθετημένο από τον Γιώργο Μιχαηλίδη στο Ανοιχτό Θέατρο.
Στα συν της παράστασης η επιβλητική ατμόσφαιρα, την οποία βοηθούν τα υπέροχα σκηνικά και κοστούμια της Εύας Νάθενα στο χρώμα του μαύρου και του πράσινου που μας ταξίδεψαν σε μια καθολική εκκλησία της Πάρμας με τον θίασο να συμμετέχει ως ποίμνιο. Αντί για Αγίους, οι προτομές στην εκκλησία είναι οι προτομές των δικών μας «Αγίων» του ελληνικού θεάτρου: Κατίνα Παξινού, Αλέξη Μινωτή, Μαρίκα Κοτοπούλη, Αιμίλιο Βεάκη, Ελένη Παπαδάκη κ.α. σε μια ένδειξη «αγιοποίησης» του μοναδικού ταλέντου τους και αναγνώρισης της προσφοράς τους στο ελληνικό θέατρο. Η πρωτότυπη μουσική του Γιάννη Χριστοδουλόπουλου – εκλησιαστικό δράμα- λειτουργεί υπέροχα. Το τελευταίο εικοσάλεπτο με άφησε με το στόμα ανοιχτό. Ρίγη συγκίνησης και δεος για μια παράσταση που είναι Θέατρο!