“Συγγνώμη” σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά στο θέατρο Σταθμός

Αναμένεται να είναι μια από τις παραστάσεις της χρονιάς! Ο λόγος, ή καλύτερα οι λόγοι πολλοί: Σκηνοθετεί ο Τάκης Τζαμαργιάς, ένας από τους πιο εμπνευσμένους σκηνοθέτες, με πολλά χιλιόμετρα σε παραστάσεις που έχουν μαγέψει το θεατρόφιλο κοινό. Μετά, έρχεται το έργο, με θέμα σημερινό που μας αφορά όλους: ασχολείται με το bulling (θυμάστε πέρσι πόσες ώρες σκεφτήκαμε/συζητήσαμε/ενδιαφερθήκαμε για αυτή την “άγνωστη” ξένη λέξη) και με το πώς η βία διαμορφώνει τον ευαίσθητο ψυχισμό των παιδιών. Το έργο – ντοκουμέντο που έγραψε η Καταλανή Μάρτα Μπουτσάκα, το Συγγνώμη βασίζεται σε αληθινά γεγονότα και η Άννα Αδριανού, master στις διασκευές, τονίζει το έσωθεν τοπίο των γονιών και ενισχύει την κοινωνική διάσταση του έργου, αποφεύγοντας ωστόσο να ασκήσει κριτική στη σύγχρονη οικογένεια ή στις κοινωνικές δομές και δείχνει το δρόμο προς την αγάπη με τη Συγγνώμη. Οργή, θυμός, αλλεπάλληλες συγκρούσεις, σωματική και λεκτική βία, όνειρα που καταστρέφονται κι ένα απροσδιόριστο, ασαφές αύριο συνθέτουν το κόσμο των ηρώων της συγγραφέως, σε μια παράσταση παζλ με κινηματογραφική δομή και δημοσιογραφική οξύτητα. Επίσης, την παράσταση εξυψώνει ένας εξαιρετικός θίασος, αρχίζοντας από την Άννα Αδριανού και τον Λεωνίδα Κακούρη, που υποδύονται τους γονείς της ιστορίας μας, τους γνώριμους στους φίλους του Mr-Green Ρένο Ρώτα, Γιώργο Βουβάκη και Στέφανο Οικονόμου – νέα υπερταλαντούχα αγόρια που θα τους δείτε και θα συγκλονιστείτε- όπως και τις Αγγελική Πασπαλιάρη και Φανή Γεωργακοπούλου που είναι εξίσου υπέροχες. Το έργο κάνει πρεμιέρα στις 30 Οκτωβρίου (επίσημη λίγο αργότερα) στο ανακαινισμένο θέατρο Σταθμός που όλα δείχνουν πως φέτος, θα γίνει κάτι σαν σταθμός για τους φίλους του καλού θεάτρου.

“H λέξη συγγνώμη από την φύση της έχει απεριόριστη πολυσημία και υψηλή θερμοκρασία! Όταν σχετίζεται με ακραία και επώδυνη πράξη που αφορά σε νέους ανθρώπους, τότε πραγματικά νομιμοποιείται πια, γιατί όταν έχουμε να κάνουμε με νέους, ποτέ η ευθύνη δεν βαραίνει αποκλειστικά αυτούς, αλλά μάς βαραίνει όλους… Στην συγκεκριμένη παράσταση, με την συγγνώμη δεν σημαίνει ότι έχει γίνει μια πράξη και συγχωρούμε για το συμβάν, αλλά ακριβώς επειδή δεν μπορεί να δώσει απαντήσεις σε μια σειρά από αναπάντητα γιατί, μέσα από ένα αδιέξοδο οδηγείται στο συγγνώμη, παίρνοντας ο γονιός από την πλευρά του το μερίδιο της ευθύνης” θα μου πει ο σκηνοθέτης της παράστασης για να συμπληρώσει η Άννα Αδριανού: “Όταν διάβασα το έργο γοητεύτηκα, γιατί αφορά σε ένα θέμα πάρα πολύ σημαντικό σήμερα, που είναι η βία στην εφηβεία για την οποία έχουμε πραγματικά ευθύνη όλοι μας! Και πολύ περισσότερο, έχει ευθύνη και η ίδια η εποχή που μέσα από την εικόνα κάνει τους ανθρώπους και ειδικότερα τους νέους να εθίζονται στην θέα της βίας και να μην την συνδέουν με τον πόνο, την συμπόνια. Εγώ, απλώς προσπάθησα σε αυτό το έργο να εξισορροπήσω την βία με λίγη αγάπη, την αγάπη που μπορεί να προκύψει γιατί μόνο η αγάπη μπορεί – όχι να απαλύνει ή να συγχωνέψει την βία αλλά- κάπως να μετριάσει τα αποτελέσματά της”.
“Μα δεν μένει και κάτι άλλο στον άνθρωπο από το να μπορεί να συγχωρεί και να αγαπάει!” θα αναφέρει χαρακτηριστικά ο Τάκης Τζαμαργιάς.